Ochrona, Szkodniki, Choroby roślin

Prawo cały czas się zmienia. Rząd wprowadza nowe ustawy bądź ich nowelizacje. Czasem bywa tak, że nawet zainteresowani konkretną sprawą mają problemy z nadążaniem za nowymi przepisami. Nic dziwnego, w dzisiejszych czasach naprawdę trudno znaleźć w internecie rzetelne informacje. Mimo że ustawa o ochronie prawnej odmian roślin weszła w życie już ponad dziesięć lat temu, wielu rolników nadal nie zdaje sobie sprawy z jej istnienia.

Prawo cały czas się zmienia. Rząd wprowadza nowe ustawy bądź ich nowelizacje. Czasem bywa tak, że nawet zainteresowani konkretną sprawą mają problemy z nadążaniem za nowymi przepisami. Nic dziwnego, w dzisiejszych czasach naprawdę trudno znaleźć w internecie rzetelne informacje. Mimo że ustawa o ochronie prawnej odmian roślin weszła w życie już ponad dziesięć lat temu, wielu rolników nadal nie zdaje sobie sprawy z jej istnienia.

Ustawa o ochronie prawnej odmian roślin

Przepisy wprowadzone 26 czerwca 2003 roku pozwalają hodowcy, który sam opracował nową odmianę rośliny uprawnej, na objęcie jej ochroną wyłącznego prawa. W efekcie tej ustawy tylko hodowca może wytwarzać, rozmnażać, przygotowywać do rozmnażania, sprzedawać czy eksportować i importować materiał siewny jego odmiany chronionej. Jeśli inne osoby niż hodowca chcą zarobkowo wykonywać tego typu działania, muszą najpierw wejść w posiadanie pisemnej zgody, czyli licencji. W przeciwnym wypadku naruszą wyłączne prawo hodowcy. Licencjobiorca ma obowiązek uiścić opłatę licencyjną. Jest to bardzo istotne, ponieważ, jak informuje nas Agencja Nasienna, nie stosując się do tych przepisów, licencjobiorcy i rolnicy łamią prawo.

Naruszenie wyłącznego prawa

Mimo że ustawa obowiązuje już kilkanaście lat, rolnicy wciąż nie zdają sobie sprawy z tego, że ich działania wielokrotnie nie są zgodne z prawem. Obowiązkiem osoby, która chce wprowadzać materiał siewny odmiany chronionej do obrotu, jest uzyskanie pisemnej zgody hodowcy oraz zarejestrowanie się w ewidencji Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa (PIORiN). Dlatego nabywanie materiału do siewu na targowisku, od przypadkowego sprzedawcy czy w ramach "wymiany sąsiedzkiej" jest nielegalne i, co więcej, karalne. Opłata dla hodowcy wynosi 50% stawki opłaty licencyjnej za każdy wysiany kilogram nasion ze zbioru. Trzeba pamiętać, że każda odmiana posiada swoją indywidualną stawkę opłaty licencyjnej, nie można więc przyjąć, że jest ona stała dla wszystkich odmian. Opłatę za odstępstwo rolne trzeba wpłacić w terminie 30 dni od daty siewu bez oczekiwania na wezwanie ze strony hodowcy czy Agencji Nasiennej. Jeśli wysiew nastąpi bez uiszczenia opłaty, tym samym rolnik naruszy wyłączne prawo hodowcy. Niewielu ludzi zdaje sobie sprawę z tego, że kupowanie nasion na targu czy od sąsiada jest piractwem nasiennym. Taka sama sytuacja występuje na przykład w przypadku ściągania muzyki z internetu - użytkownik płaci za dostęp do zbiorów strony, jednak nie płaci za prawo do materiałów, więc wciąż robi coś nielegalnego, a co więcej, można powiedzieć, że tym samym popycha całą dźwignię nielegalnego działania.

Warunkiem korzystania z odstępstwa rolnego jest uiszczenie opłaty na rzecz hodowcy. Rolnik, który wysiał odmianę chronioną ze zbioru, ma ten obowiązek bez względu na to, czy dostał wnioski o udzielenie informacji od Agencji Nasiennej, czy nie. W ten sposób rolnicy stymulują rozwój hodowli roślin, umożliwiając tym samym postęp biologiczny. Płacąc za odstępstwo rolne, inwestują w rozwój nowych i coraz lepszych odmian.