Ananas - roślina jadalna (Ananas comosus (L.) Merr.) zwany również ananasem właściwym to gatunek rośliny uprawnej, należący do bylin z rodziny bromeliowatych. W stanie dzikim występuje w Brazylii.

Aronia czarnoowocowa (A.melanocarpa) często spotykana pod nazwą jarzębina czarna. Jest najbardziej znanym i rozpowszechnionym gatunkiem. Tworzy niewielkie krzewy od 0,5 do 1 m. Liście są eliptyczne lub odwrotnie jajowate, kora starszych pędów - brązowo-szara.

Chociaż ananas wytwarza fioletowo-niebieski kwiat, a następnie owoc, zwykle wykorzystuje się go jako liściastą roślinę doniczkową. Jego dynamiczna forma dobrze kontrastuje z innymi roślinami i znakomicie wygląda w nowoczesnym wnętrzu. W łagodnym klimacie ananas może rosnąć na dworze jako imponująca roślina w większej donicy lub pojedynczo, przy schodach. Liście dojrzałych okazów mogą osiągać 90 cm długości, ale większość ma bardziej umiarkowane rozmiary i liście długości około 60 cm. Ta odmiana ma piękne liście z pasami barwy kości słoniowej, które są często delikatnie obrzeżone różem. Ananas jadalny należy do naziemnych ananasowatych i ma trzyletni cykl życiowy, kończący się produkcją kwiatu i owocu. Odrośla tworzące się przy starzejącej się roślinie można ukorzenić.

Temperatura

Potrzebuje w zimie minimalnej temperatury 15°C. W okresie wzrostu najlepsze jest około 21°C. Jeśli temperatury wzrosną powyżej 24°C, pamiętajmy o dobrej wentylacji bez zbędnych przeciągów.

Aronia czerwonoowocowa (A.arbutifolia) jest najładniejsza jako gatunek ozdobny, ale i najtrudniejsza w uprawie. Osiąga ona wysokość 1,5 do 2 m. Ma drobne, eliptyczne lub jajowate liście o dł od 4 do 8 cm. W sezonie są one matowo-ciemnozielone, od spodu szarofilcowate. Jesienne przebarwienie nadaje im kolor ognistoczerwony, do pomarańczowego. Jednak aby się ładnie wybarwiły potrzebują słonecznego stanowiska. Kwiaty zwykle o średnicy do 1 cm, białe lub białoróżowe zebrane są w baldachogrona, kwitnie w maju do czerwca. Owoce wielkości grochu są koloru żywoczerwonego, późno dojrzewają i długo, bo aż do grudnia pozostają na krzewach.

Agrest rośnie dziko w południowej i środkowej Europie oraz na Kaukazie. Jego owoce zawierają m.in. cukry, witaminę C i pektyny. Agrest jest smaczną rośliną wykorzystywaną do ciast i kompotów, ale wielu ogrodników rezygnuje z jego uprawy. Dzieje się tak ze względu na dużą wrażliwość rośliny na amerykańskiego mączniaka agresty - niezwykle uciążliwą chorobę grzybiczną. Jednak staranne i uważne przycinanie pędów zapobiegnie wniknięciu mączniaka przez ranki w gałęziach. Obecnie dostępnych jest wiele odmian odpornych na atak mączniaka. Niewątpliwym atutem agrestu jest jego odporność na mróz i dużą plenność. Dovrze wyrośnięty krzew będzie owocował przez 8-10 lat. Owoce są duże, żółtozielone lub nawet czerwone.

Agrest sadzimy późną jesienią lub na wiosnę. Pęd umieszczamy w ziemi 5-10 cm głębiej niż rósł w szkółce.

Agrest ma duże wymagania wodne. Aby owoce nabrały masy, potrzebują podlewania. Wiosenne ściółkowanie skutecznie zatrzyma wilgoć w glebie.

Środki chemiczne są dziś powszechnie stosowane w ogrodnictwie, aby warzywa były dorodne, a owoce duże i piękne bez robaków. Robiąc zakupy na bazarze, mimo zapewnień sprzedawców, że produkty są ekologiczne, to nigdy nie będziemy mieć tej pewności na 100%. Niektórzy mają mylne pojęcie ekologicznej uprawy i sądzą, że wystarczy, iż ich pole jest z dala od ruchliwej ulicy. Tłumaczą też, że używają chemii, tylko by pozbyć się szkodników i uratować uprawy. Mając własny ogródek, możemy sami wyhodować zdrowe i piękne produkty bez zbędnej chemii. Żyjąc w zgodzie z naturą, poznając kilka zasad panujących w przyrodzie, możemy cieszyć się własnymi ekologicznymi uprawami.